Przed II wojną światową ostródzkie ulice Wyszyńskiego i Pieniężnego nazywały się odpowiednio Albertstrasse i Elwenspoekstrasse. Obie upamiętniały wieloletniego burmistrza Ostródy Alberta Elwenspoeka. Dlaczego był on patronem aż dwóch ulic, i to jeszcze za swojego życia?!

Historia trzeciego sektora w Ostródzie to nie tylko lata III Rzeczypospolitej. Już ponad sto lat temu w mieście działały liczne stowarzyszenia, a niektóre - jak Ostródzkie Towarzystwo Upiększania czy loża masońska "W drodze na Wschód" - odcisnęły trwały ślad w miejskim krajobrazie.

Placówka powstała na mocy zarządzenia wojewódzkiego Inspektora Szkolnego z dnia 1 września 1945 roku. Jej organizację starosta ostródzki Tadeusz Raczyński zlecił Annie Kułakowskiej. Na siedzibę wybrano budynek dawnego lazaretu garnizonowego, szczęśliwie nie spalonego przez upojonych (nie tylko) zwycięstwem, okupujących Ostródę taborytów sowieckiej armii (dzisiaj mieści się tutaj internat Zespołu Placówek Szkolno- Wychowawczo- Rewalidacyjnych).

W niemieckiej Osterode am Harz można usłyszeć legendę o tym, jak prawie tysiąc lat temu grupa mieszkańców miasteczka wyruszyła do oddalonej o prawie tysiąc kilometrów pruskiej puszczy i założyła tam nowe miasto - Ostródę.

Pierwszy raz starliśmy się latem 1965 roku z Iławą i dostaliśmy srogie baty. Ówczesne władze Ostródy zlekceważyły przeciwnika, przystępując do turnieju niejako z marszu, bez odpowiedniej mobilizacji mieszkańców. W Iławie natomiast potraktowano konfrontację z Ostródą bardzo poważnie. Na mieście pojawiły się motywujące plakaty o treści: „Do boju iławianie, sprawimy ostródzianom lanie!”. Chyba też niezbyt gościnnie, bez należytej czołobitności przyjęto w Ostródzie telewizyjne gwiazdy, stąd niektóre decyzje prowadzących turniej i zasiadających w telewizyjnym studio jurorów były wyraźnie stronnicze. Trwałym efektem turnieju jest trwająca po dziś dzień wzajemna niechęć mieszkańców obydwu miast. Stąd, na przykład, dowcipy typu: „Dlaczego w Ostródzie buduje się tylko domy czteropiętrowe? Bo z piątego piętra byłoby widać Iławę”.

Kiedy już spalono wszystko to, co miało zostać spalone, rozmontowano i wywieziono do ZSRR wszystko to, co miało zostać wywiezione, dowódca sowieckich wojsk okupujących Ostródę zgodził się przekazać władzę w mieście polskiemu staroście, Stefanowi Cendrowskiemu. Stało się to dopiero 26 maja 1945 roku - ponad cztery miesiące po zdobyciu miasta przez Armię Czerwoną i nie odbyło się bez oporów.