Wprawdzie Ostróda portem lotniczym nie została, ale w latach 1912 - 1913 na terenie leżącym za gorzelnią, w miejscu dawnego wojskowego placu ćwiczeń nad Jeziorem Pauzeńskim, zbudowano lotnisko z hangarem na dziesięć samolotów. Miało ono zapewnić powietrzną łączność Ostródy z niemieckimi miastami spoza Prus Wschodnich, było również wykorzystywane do celów wojskowych.

W nocy z 21 na 22 stycznia 1945 roku, w Zawadach Małych koło Starych Jabłonek, uciekający przed Armią Czerwoną niemieccy żołnierze rozstrzelali 117 więźniów obozu koncentracyjnego w Działdowie. W miejscu masakry znajduje się dzisiaj cmentarz poległych i upamiętniające ich pomniki. 

Przez zdecydowaną większość swojej historii, Ostróda leżała na wyspie. Aż do końca XIX wieku, miasto było opasane ramionami Drwęcy, a żeby się do niego dostać, trzeba było przejść lub przejechać przez jeden z kilku mostów. Południowe ramiona rzeki, przebiegające mniej więcej wzdłuż dzisiejszych ulic Reymonta i Stapińskiego, zostały zasypane podczas budowy Czerwonych Koszar, na przełomie lat 80. i 90. XIX wieku.

Przed II wojną światową w Ostródzie działało jednocześnie osiem hoteli (nie licząc małych pensjonatów funkcjonujących na obrzeżach miasta). Wprawdzie nie były one tak duże jak dzisiejsze i nie zapewniały aż tylu miejsc noclegowych, ale między innymi to one decydowały o turystycznym sukcesie przedwojennej Perły Mazur.

Harcerska Organizacja Podziemna o kryptonimie „Iskra” była jedną ze 142 nielegalnych organizacji harcerskich, które działały na terenie Polski w latach 1944 - 1956. Została założona w Olsztynie i swoim zasięgiem obejmowała siedem powiatów województwa olsztyńskiego, w tym Ostródę i powiat ostródzki.

Dzisiaj demokratycznie wybrany burmistrz miasta to gość! Ma należny stanowisku szacunek i poważanie, a i miesięczne pobory wypłacane z podatków mieszczan są godne pozazdroszczenia. Nie to co dawniej, kiedy burmistrz Ostródy, żeby utrzymać rodzinę, musiał dorabiać sobie do pensji zajmując się na przykład piwowarstwem lub drobnym handlem.